Τα συχνότερα αίτια αναφυλαξίας είναι οι τροφές, τα φάρμακα και το δηλητήριο των υμενοπτέρων. Υπάρχουν όμως και καταστάσεις λιγότερο συχνές όπως η αναφυλαξία από άσκηση και η ιδιοπαθής αναφυλαξία. Χαρακτηρίζεται από συμπτωματολογία από τουλάχιστον δύο συστήματα του οργανισμού όπως δέρμα (κνησμός, κνίδωση, αγγειοοίδημα), αναπνευστικό (βήχας, δύσπνοια, συριγμός, οίδημα λάρυγγα), καρδιαγγειακό (ταχυκαρδία, υπόταση, ζάλη), πεπτικό (ναυτία, έμετοι, διάρροιες, κοιλιακό άλγος), ενώ μπορεί να οδηγηθούμε έως καρδιαγγειακή κατάρριψη και απώλεια συνείδησης.
Ο ρόλος του Αλλεργιολόγου είναι να προσδιορίσει το υπεύθυνο αλλεργιογόνο, να εξασφαλίσει ότι ο ασθενής έχει λάβει σαφείς και κατανοητές οδηγίες για επιτυχή αντιμετώπιση μελλοντικού επεισοδίου, αλλά και να αποτρέψει την εμφάνιση νέου επεισοδίου είτε με σύσταση αποφυγής του υπεύθυνου αλλεργιογόνου είτε με εφαρμογή ειδικής ανοσοθεραπείας (πχ αλλεργία σε υμενόπτερα)
